قهرمانان پنهان پیروزی غزه و شهادت کودکان-Analiz

عملیات «طوفان الأقصی» که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، پس از گذشت دو سال در حالی وارد سال دوم خود می‌شود که اسرائیل سرانجام شکست را پذیرفت و در نتیجه‌ی تلاش‌های دیپلماتیک گسترده «گروه تماس سازمان همکاری اسلامی» و ترکیه، با میانجی‌گری ایالات متحده، ناگزیر به قبول آتش‌بس شد.

در دو سال گذشته، مباحث و تحلیل‌ها عمدتاً بر ابعاد تلفات انسانی، ویرانی، نسل‌کشی و دیگر جنبه‌های فاجعه‌بار این جنگ متمرکز بوده‌اند. بی‌تردید این واقعیت‌ها اهمیت دارند، اما در این نوشتار بر آنیم تا بر جنبه‌های کمتر مورد توجه قرار گرفته‌ی «طوفان الأقصی» تأکید کنیم.

جنبش حماس در عرصه‌ی سیاسی و دیپلماتیک، و گردان‌های قسام در میدان‌های نبرد، بدون هیچ عقب‌نشینی و بدون کوچک‌ترین مصالحه، در برابر ائتلافی ظالمانه و گسترده قهرمانانه ایستادگی کردند. رهبران حماس به شهادت رسیدند و فرماندهان بزرگی چون یحیی سنوار در میدان جنگ جان خود را فدا کردند. مردم غزه، که در طول دو سال گذشته شبانه‌روز زیر باران مرگبار بمب‌های ویرانگر قرار گرفته‌اند، نه از مواضع خود عقب نشستند و نه سرزمینشان را ترک کردند. بمباران بی‌وقفه، گرسنگی، مرگ، و نابودی خانه‌ها و شهرها نتوانست اراده‌ی آنان را در هم بشکند. این ایستادگی نمونه‌ای کم‌نظیر در تاریخ معاصر است.

پیروزیِ نوزادانِ شهید

همه‌ی این‌ها حقیقت دارد، اما مهم‌ترین عامل پیروزی را باید در نوزادان غزه جست‌وجو کرد. زیرا تخریب شهرها، کشتار جمعی، به‌کارگیری بی‌رحمانه‌ترین روش‌های جنگی و بی‌اعتنایی به «حقوق بین‌الملل» – متونی که قدرت‌های بزرگ به‌راحتی آن را نقض می‌کنند و فقط بر ضعیفان تحمیل می‌شود – برای این جهان ستمگر اهمیتی ندارد. این واقعیت را پیش‌تر در بوسنی، افغانستان، عراق و سوریه آشکارا دیده‌ایم.

دو تفاوت بنیادین در غزه

در غزه، شهادت بیش از ۲۰ هزار نوزاد، موازنه‌های جهانی را به‌طور بنیادین تغییر داد. در جریان اشغال افغانستان (۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱)، بیش از ۳.۶ میلیون نفر کشته شدند که حدود ۱۰۵ هزار نفر از آنان کودک بودند. در سال ۲۰۰۳، در جریان اشغال عراق، ۱.۲ میلیون نفر جان باختند که ده‌ها هزار کودک نیز در میان آنان بودند. در جنگ داخلی سوریه از ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۵ نیز نزدیک به یک میلیون نفر کشته شده‌اند، که هزاران کودک در میان قربانیان بوده‌اند. با این حال، هنوز آمار دقیق کودکان کشته‌شده در این جنگ‌ها مشخص نیست.

نمونه‌ای قابل تأمل: اوکراین

از فبروری ۲۰۲۲ تاکنون جنگ میان روسیه و اوکراین ادامه دارد و چهار ماه دیگر وارد پنجمین سال خود خواهد شد. بر اساس گفته‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، مجموع تلفات دو طرف در این جنگ حدود ۱.۷ میلیون نفر است. با این حال، همان‌گونه که اورسولا فون‌درلاین، رئیس کمیسیون اروپا، تصریح کرده، قربانیان این جنگ «کودکان سیاه‌پوست یا خاورمیانه‌ای» نیستند، بلکه «کودکان بور با چشمان آبی» هستند که از نگاه تمدن غرب «ارزشمندتر» شمرده می‌شوند. به همین دلیل، جنگی که در قلب اروپا جریان دارد، به‌رغم چهار سال ادامه، در دستور کار رسانه‌های جهانی کمتر از جنگ غزه که تنها دو سال از آن می‌گذرد، قرار گرفته است.

این امر حقیقتی عمیق و قابل تأمل را آشکار می‌کند. در سال ۱۹۶۷، اسرائیل در جنگ شش‌روزه علیه مصر، سوریه و اردن جنگید و کشورهای عربی دیگری مانند عراق، عربستان سعودی، کویت و الجزایر نیز حمایت محدودی ارائه دادند. اسرائیل آن جنگ را تنها در شش روز پیروز شد. اما در «طوفان الأقصی»، در برابر همین اسرائیل قدرتمند، تنها یک گروه کوچک به نام حماس در سرزمینی بسیار محدود ایستاد. اسرائیلی که در سال ۱۹۶۷ هفت کشور عربی را در شش روز شکست داد، این بار از سوی جنبشی کوچک و فاقد ساختار دولتی به زانو درآمد. پس راز این تحوّل چیست؟

شکست جنگ ادراکی و فروپاشی روایت‌سازی صهیونیستی

اسرائیل و صهیونیسم جهانی، همواره در مهارت‌هایی چون جنگ ادراکی (جنگ روانی و رسانه‌ای)، «ساخت روایت»، تحریف واقعیت و شکل‌دهی به افکار عمومی موفق‌ترین بوده‌اند. با این حال، در جنگ غزه این ابزارها بی‌اثر ماندند. حمایت قدرت‌های بزرگ غربی و تلاش رسانه‌های جهانی برای مشروعیت‌بخشی به دولت اشغالگر و معرفی حماس به عنوان گروهی «تروریستی» نتوانستند معادله را تغییر دهند.

ادعاهای بیمارگونه‌ای همچون «برای کشته شدن این نوزادان ناراحت نباشید، زیرا اگر زنده می‌ماندند در آینده تروریست‌های حماس می‌شدند» نه‌تنها هیچ تاثیری نداشت، بلکه وجدان جهانی را بیدار کرد و چهره‌ی واقعی صهیونیسم را برای افکار عمومی جهان آشکار ساخت.

عملیات متقابل جنگ روانی در سطح جهانی

تسلط و نفوذ ائتلاف صلیبی ـ صهیونیستی در عرصه‌ی سیاست بین‌الملل، کنترل بر آژانس‌های بزرگ خبری و مدیریت رسانه‌های جهانی، در نهایت نتوانست نتیجه‌ی مورد نظر آنان را تحقق بخشد.

در برابر این جبهه‌ی ستمگر، «قدرتی» قرار دارد که در کنار غزه ایستاده و یک عملیات روانی متقابل را در مقیاسی جهانی به پیش می‌برد؛ عملیاتی که با بهره‌گیری از روش‌هایی انجام می‌شود که حتی پلتفرم‌های تحت نفوذ صهیونیسم نیز قادر به جلوگیری از آن نیستند. هم پیروزی حاصل‌شده در میدان غزه و هم بازتاب‌های جهانی آن، فراتر از ظرفیت و توانایی‌های حماس است. این امر به معنای انکار یا کوچک‌ شمردن شجاعت‌ها و رشادت‌های حماس و گردان‌های قسام نیست، بلکه به معنای شناسایی و اذعان به اراده‌ی بزرگ‌تری است که در پسِ این مقاومت قرار دارد.

در حالی‌ که حماس و قسام در میدان نبرد مشغول مبارزه بودند، این قدرت پنهان در پشت صحنه به‌طور سازمان‌یافته تلاش کرد تا معصومیت نوزادان شهید غزه را به وجدان جهانی منتقل کند. نوزادانی که هر روز با گلوله‌های اسرائیل جان می‌دادند، به آزمونی برای وجدان ۸ میلیارد انسان بدل شدند. همین تصویر از مظلومیت و بی‌دفاعی، احساسات رحمت و شفقتی را که در دل‌ها خاموش شده بود دوباره زنده کرد و میلیون‌ها نفر را به خیابان‌ها کشاند. این بار، همان جمعیت‌های عظیم نه‌تنها افکار عمومی، بلکه دولت‌های خود را نیز به واکنش واداشتند. در شرایطی که برافراشتن پرچم فلسطین در غزه ممکن نبود، سراسر جهان با پرچم‌های فلسطین آذین شد و اسرائیل بیش از پیش در انزوا فرو رفت.

در تاریخ معاصر، هیچ جنگی تا این اندازه موجی از اعتراضات جهانی را برنینگیخته است. این پدیده اتفاقی نیست. قدرتی که رنج نوزادان شهید را به جهانیان نشان داد و از واکنش‌های اجتماعی ناشی از آن به مثابه‌ی سلاحی در برابر دشمن استفاده کرد، سرانجام پیروزی‌ای را رقم زد که هیچ‌کس انتظارش را نداشت. نباید فراموش کرد که تداوم اعتراض‌های گسترده و هماهنگ در سراسر جهان، حاصل عملکرد تصادفی یا خودجوش نیست. میلیون‌هایی که این قدرت با شعار «اهداف صلح‌آمیز» به خیابان‌ها آورد، در صورت لزوم می‌توانند با اشکال دیگری نیز در برابر دولت‌های خود بایستند.

جهان غرب اکنون در حال درک این واقعیت است و در آینده آن را عمیق‌تر درخواهد یافت.

در یک جمع‌بندی کلی می‌توان گفت: نوزادانی که همانند پروانه‌های سفید جان خود را در غزه فدا کردند و وجدان‌های خفته‌ی میلیاردها انسان را بیدار ساختند، بزرگ‌ترین قهرمانان جنگ غزه هستند. آنان با مرگ خود، انسانیت را زنده کردند و به آن جان بخشیدند.

همزمان، قهرمانانی در پشت صحنه در حال پیشبرد جنگی متفاوت بودند؛ جنگی که با طراحی راهبرد و اجرای دقیق آن، مسیر نبرد را تعیین کرد.
درود بی‌پایان بر ارواح نوزادانی که با شهادت خود دل‌ها را زنده کردند و بر قهرمانان پنهانی که در پشت صحنه راهبرد را رقم زدند.

فتح‌ها و پیروزی‌های آینده، از هم‌اکنون بر آنان مبارک باد.