ABD ile Çin arasındaki ticaret gerilimi, küresel üretim ve yatırım akışlarını yeniden şekillendiriyor. Washington’un Çin menşeli ürünlere uyguladığı %30’un üzerindeki gümrük vergileri, Pekin merkezli firmaları alternatif üretim üsleri aramaya yöneltti. Bu süreçte, Güneydoğu Asya’nın en büyük ekonomisi olan Endonezya, düşük vergi oranı ve stratejik konumu sayesinde ön plana çıkıyor.
Endonezya’da ABD’ye yönelik ihracatta uygulanan yaklaşık %19’luk tarife, Çinli firmalara ciddi bir maliyet avantajı sağlıyor. Bunun yanında, 270 milyonu aşan nüfusuyla Endonezya, yalnızca ihracat için değil, aynı zamanda güçlü bir iç pazar olarak da cazibesini artırıyor.
Son dönemde özellikle Batı Java ve liman bölgelerindeki sanayi alanlarına yoğun yatırım talebi gözleniyor. Bu talep, sanayi arazilerinin fiyatlarını yıllık %15–25 oranında artırarak son 20 yılın en yüksek seviyelerine taşıdı. Ekonomik veriler de bu eğilimi destekliyor: 2025’in ikinci çeyreğinde %5,12 büyüme kaydedilirken, Çin ve Hong Kong kaynaklı doğrudan yabancı yatırım yılın ilk yarısında 8,2 milyar dolara ulaştı.
Bununla birlikte, yatırım ortamı tamamen sorunsuz değil. Altyapı eksiklikleri, karmaşık bürokratik süreçler ve hükümet politikalarına ilişkin belirsizlikler, yatırımcıların karşı karşıya olduğu riskler arasında. Yine de Çinli şirketler, Endonezya pazarının sunduğu yüksek kâr potansiyelinin bu riskleri göze almaya değer olduğunu düşünüyor.
Uzmanlara göre, bu yatırım akışı yalnızca ekonomik değil, bölgesel jeopolitik dengeler açısından da önemli. Çin’in Endonezya’daki ekonomik varlığının artması, ASEAN içi ticaret ağlarını güçlendirebileceği gibi, ABD-Çin rekabetinde yeni bir cephe açabilir.
Diğer İçerikler
